Jedyną szansą na dożycie sędziwego wieku chorując na SM jest dobre leczenie. Dlatego mogą pomóc większej ilości pacjentów cierpiących na tą chorobę powstrzymać jej postępowanie.Organizm atakuje własne komórki
Nasz system immunologiczny ma za zadanie zwalczać wszelkie infekcje poprzez różne środki, którymi dysponuje nasz organizm. Przy każdym wykryciu potencjalnego zagrożenia lub wykrycia ciał obcych w obiegu naszego systemu organizm podejmuje czynności mające ochronić go przed rozprzestrzenianiem się zagrożenia. Podniesienie temperatury ciała, produkcja odpowiednich białych krwinek to tylko niektóre z naszych systemów obronnych.
Jednak zdarza się, że nasze ciało reaguje w ten sposób na komórki własnego ciała, traktując je jako zagrożenie stara się ich pozbyć lub zniszczyć. Taki stan nazywany jest chorobą autoimmunologiczną, to nic innego jak właśnie samoczynne niszczenie własnego organizmu niezależnie od woli pacjenta.
Krótka definicja choroby autoimmunologicznej
Choroby autoimmunologiczne, choroby autoimmunizacyjne ? grupa chorób, w patogenezie których układ immunologiczny (odpornościowy) organizmu niszczy własne komórki i tkanki. U podłoża chorób autoimmunologicznych leży proces nazywany autoimmunizacją.
Choroby autoimmunologiczne spowodowane są błędami w uzyskiwaniu kompetencji przez limfocyty w narządach limfoidalnych. Przez barierę szpikową przechodzą limfocyty nie posiadające właściwych antygenów zgodności tkankowej. Efektem takiej dysfunkcji jest atakowanie własnych komórek, uznawanych przez układ odpornościowy za ciała obce.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroby_autoimmunologiczne
Stwardnienie a zespół devica
Zespół devica to, tak samo jak stwardnienie rozsiane, choroba autoimmunologiczna, jednak atakuje głównie nerwy wzrokowe oraz rdzeń kręgowy. Choroba rozwija się około 40 roku życia, a nie tak jak Sm w wieku około 30 lat. Ponad 80% przypadków zachorowania na tą chorobę dotyka kobiety.
Zmiany powodowane przez tą chorobę obejmują paraliż mięśni nóg, rąk oraz zaburzenia w działaniu jelit, utratę czucia kończyn górnych i dolnych oraz zaburzenia widzenia (głównie ostrości) aż do ślepoty. Tak samo jak Sm ta choroba podlega leczeniu, jednak mimo wielu podobieństw wymaga odmiennego leczenia niż stwardnienie rozsiane. Dlatego właściwa diagnoza jest bardzo ważna.